เห็ดเผาะ ของมีค่าจากป่า

       สายฝนที่เริ่มโปรยปรายในหน้าฝนนี้ นอกจากจะนำความเย็นชุ่มฉ่ำมาสู่กาย ใจ เราแล้ว ยังนำมาซึ่งพืชพรรณนานาชนิดที่จะแตกหน่อผลิผลในช่วงฤดูกาลนี้ หนึ่งในนั้น มีของโปรดจากป่าที่มาพร้อมฝนของ "108เคล็ดกิน" อย่าง "เห็ดเผาะ"รวมอยู่ด้วย
      
       หลายคนอาจจะยังไม่คุ้นหูชื่อเห็ดชนิดนี้กันนัก เรามาทำความรู้จักกันเสียหน่อยดีกว่า “เห็ดเผาะ" มีชื่อเรียกแบ่งไปตามภาษาถิ่นอีก เช่น เห็ดเหียง,เห็ดหนัง บางคนก็เรียกว่า เห็ดดอกดิน แต่ชื่อที่เรียกกันติดปากมาที่สุดคือ "เห็ดถอบ" (ภาษาถิ่นภาคเหนือ) เป็นเห็ดสมุนไพรอย่างหนึ่ง คือ มีรสเย็นหวาน บำรุงกำลัง แก้ช้ำใน มีให้กินกันเฉพาะช่วงต้นฤดูฝน ช่วงเดือนพฤษภาคม-กรกฎาคมเท่านั้น
      
       ลักษณะเด่นของเห็ดพันธุ์นี้ คือ มีรูปร่างเป็นก้อนค่อนข้างกลม สีสันค่อนไปทางดำ มีขนาดประมาณ 1.5 – 3.5 ซม. ไม่มีลำต้น ไม่มีราก ขึ้นตามดินร่วนที่ถูกไฟไหม้ ตามโคนต้นไม้ในป่าแพะ (ป่าเบญจพรรณ) หรือบริเวณที่เป็นป่าโปร่งตามพุ่มต้นเหียงต้นตึง (ไม้พลวง) ที่มีใบไม้หล่นทับถมกัน ทำให้บริเวณนั้นมีอากาศอับชื้น เป็นปัจจัยเร่งที่ทำให้เชื้อเห็ดเจริญเติบโตได้เป็นอย่างดี
      
       เมื่อดอกเห็ดบานพร้อมกับเปลือกนอกแตกออกเป็นรูปดาว เมื่อผ่าดอกเห็ดออกแล้วหากดอกอ่อนจะเห็นเนื้อในเป็นสีขาวเนื้อนุ่มน่ากิน ตรงข้ามหากดอกแก่เนื้อข้างในจะเป็นสีดำปัจจุบันนี้ยังไม่มีใครวิจัยหรือเพาะ พันธุ์เห็ดชนิดนี้ได้สำเร็จ จึงทำให้เห็ดเผาะมีราคาสูงในท้องตลาด