"ปู รี" (PURI) เชิงเขาคิชกูฎ กรุงราชคฤห์ อินเดีย / แม่ช้อยนางรำ

"ปูรี" แป้งโรตี แต่ทอดน้ำมันให้กรอบ...กรอบ (บ้านเรา "โรตี" นาบกระทะให้สุกก็พอแล้ว)                       อย่างที่กราบเรียนเขียนเล่าให้ท่านผู้อ่านได้รู้...รู้กันแล้วว่า                 "ผู้จัดการบันเทิง" ฉบับวันศุกร์ ผมขออนุญาต "แม่ช้อย นางรำ"               เขียนแนะนำอาหาร เพื่อให้แมทคู่กันกับ "ผู้จัดการ               บันเทิง" ฉบับวันจันทร์ ที่ผมจะเขียนแนะนำหนังสือ               เพื่อเป็นการเริ่มวันแรกของสัปดาห์ด้วยอาหารทางปัญญา               เพื่อเป็นการสรุปวันสุดท้ายสัปดาห์ด้วยอาหารทางปากและท้อง               ที่อยากจะเรียนข้อเขียนทั้งสองวันนี้ว่า               จันทร์วรรณศิลป์               ศุกร์โภชนาศาสตร์               ตีสำนวนชวนให้บางคนหมั่นไส้!!

"อาหารเช้าอินตะระเดีย" แป้งปูรีทอดกรอบ จิ้มกับแกงกะหรี่ และชาร้อน (กระหล่ำจาย) เท่านี้ก็เพียงพอ        สำหรับศุกร์โภชนาศาสตร์ ซึ่งหมายถึงเรื่องราวของอาหารการกินในวันนี้ ผมจะเขียนแถึงอาหารเช้า ซึ่งถือกันว่าเป็นอาหารมื้อสำคัญที่สุดในชีวิต...เป็นอาหารเช้าของชีวิตคน อินเดีย               ประเทศที่มีประชาชนพลเมืองมากเป็นอันดับที่สอง หรือบางทีอาจจะอันดับหนึ่งของโลกด้วยซ้ำไป               ผมเดินทางอยู่ในประเทศนี้ติดต่อกันมานานถึง 20 กว่าปี               เรียกว่าเป็นประเทศที่ผมเดินทางไปมากที่สุดในประเทศทั้งหลายในโลก คิดง่าย...ง่าย ไปปีละสอง...สามครั้ง บางปีถึงสี่...ห้าครั้ง               ผมเดินทางไปอินเดียมาแล้วมากกว่าสาม...สี่สิบครั้งเห็นจะได้ ทั้งที่สมัยหนึ่งเคยคิดว่า...ชาตินี้คงจะไม่ได้เห็นอินเดีย

ปูรี...เจ้าอร่อยเชิงเขาคิชกูฎ...คันธกุฏิของของพระพุทธองค์ เมืองราชคฤห์ แคว้นมคธ        การไปอินเดียบ่อย...บ่อยทำให้ผมได้รู้ถึงอาหารการกินของแขกที่ค่อนข้างจะแปลก               เพราะแขกส่วนใหญ่จะเป็นมังสวิรัต ไม่กินเนื้อสัตว์ กินแต่ผัก นมเนย ไข่ เท่านั้น               ซึ่งถือกันว่าเป็นอาหารสุขภาพ ผมเองก็เคยเชื่อเช่นนั้น               แต่คงจะทำตามได้ยาก เพราะปากมันพาไป ลิ้นทำให้เสียกะตังค์แพง...แพง               ก็อยากจะแจงเรื่องอาหารคนอินเดียให้คุณได้ทราบกันไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารเช้าของคนที่นั่น ที่ต้องเขียนเรียนกันว่า               เป็นอาหารเช้าที่ครบคุณค่าทางอาหาร...แต่เป็นอาหารเช้าที่ถูกที่สุดในโลกก็ว่าได้               ตอนเช้า...เช้า คนแขกจะกินกันแค่แป้งโรตีทอดกรอบ ที่เรียกว่า "ปูรี" (PURI) เอาไปจิ้มกับแกงกะหรี่ถั่ว หรือบางทีก็มันเทศ เรียกว่า "ดาล" (DAL)               แล้วจะมี "กระหล่ำจาย" หรือก็คือชาชีลอนชงกับน้ำตาลทรายใส่นมความสดเพียงเท่านั้นเอง               สนนราคาอาหารเช้าแขกก็ตกราว 20 รูปี ก็ประมาณ 20 บาท...ราคาขนาดนี้ซื้อข้าวราดแกงหรือก๋วยเตี๋ยวบ้านเรากินไม่ได้แล้ว

อาหารเช้าแขกแบบนี้หากินได้ทั่วประเทศอินเดีย แต่ถ้าท่านเดินทางไปไหว้พระ "สังเวชนียสถานสี่" มีเจ้าอร่อยที่ผมกินเป็นประจำ               ร้านนี้อยู่เชิงเขาคิชกูฏ ที่ประทับของพระพุทธองค์ซึ่งอยู่ในเมืองราาชคฤห์ แค้วนมคธ               ถ้าคุณจะขึ้นภูเขาก็จะเห็นร้านขายอาหารเช้าติดป้าย "เปิบพิสดาร" หน้าร้าน ก็เข้าไปอุดหนุนกันได้นะครับ รับรองว่าทั้งถูก ทั้งอร่อย ทั้งปลอดภัย อาหารร้อน...ร้อนไม่อันตราย               ...กินให้อิ่มกันก่อนขึ้นไปไหว้พระ เอาเรี่ยวเอาแรงไว้ก่อน จะได้มีแรงเดินเขา เฝ้พระพุทธองค์...