"อาเหลียง"ขนมจีบแต้จิ๋ว..เจ้าสุดท้ายของถนนทรงวาด / แม่ช้อยนางรำ

โดย : แม่ช้อยนางรำ

"อาเหลียง" อากงขนมจีบแต้จิ๋ว        "เป็นขนมจีบแต้จิ๋วเจ้าเก่าของถนนสายนี้        ขายมานานกว่า 60 ปี ตั้งแต่สมัยเตี่ยจนถึงตี๋        บัดนี้ตี๋กลายเป็นเตี่ยแล้วก็กลายเป็น "อากง"               "อาเหลียง" ชื่อเหมือนพระเอกเสื่อผืนหมอนใบ "ลอดลายมังกร" แต่เจ้านายค่ะ คนละเหลียงหันค่ะ               อาเหลียง..คนที่อีชั้นเขียนเล่าสัปดาห์นี้ เป็นอาเหลียงเข็นขนมจีนแต้จิ๋วขาย อยู่บนถนนทรงวาด ราชวงศ์               ถนนคนจีนเก่าแก่มาตั้งแต่สมัยคนจีนเดินทางมาเมืองไทย เมื่อต้นรัตนโกสินทร์เมื่อร้อยกว่าปีที่ผ่านมา เป็นที่จีนเขาเรียกกันว่า "จีนซินตึ๊ง" ซึ่งหมายถึง...จีนใหม่               อะไรคือจีนใหม่หรือเจ้าค่ะ?

"ขนมจีบแต้จิ๋ว" ที่แตกต่างจากขนมจีนกวางตุ้ง        จีนพวกนี้เข้ามาเมืองไทย ประมาณสมัยรัชกาลที่ 3 ในสมัยที่การเดินทางค้าขายไทย-จีน กำลังเจริญรุ่งเรืองจนกระทั่งพระองค์ทรงสั่งให้เรือสำเภาจีนจำลองไว้ที่วัด ยานนาวา เพื่อให้ลูกหลานจีนรุ่นหลังได้รู้ว่า               บรรพบุรุษมาจากเมืองจีนด้วยเรือหน้าตาเป็นอย่างไร               ส่วนจีนเก่า ที่เรียกว่า "จีนหลวง" คือจีนที่รับ ใช้สงครามรวมกับพระเจ้าตากสินหรือพระเจ้ากรุงธนบุรี มีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา จนถึงกรุงธนบุรีแล้วก็เลยเรื่อยจนถึงกรุงรัตนโกสินทร์               ก็คือบรรพบุรุษของข้างมารดาของอีชั้น...แฮะ แฮะ คุยซะเลย               "อาเหลียง" คนจีนเข็นรถขนมจีบเป็นคนแต้จิ๋ว เพราะฉะนั้นถึงขายขนมจีบแบบแต้จิ๋ว ซึ่งแตกต่างไปจากขนมจีบแบบกวางตุ้งที่เจ้านายกิน

"เครื่องปรุง" กระเทียมเจียว/จิกโฉว(ซีอิ๊วเปรี้ยว)/มัสตาสร์ด        อันว่า "ขนมจีบแต้จิ๋ว" นี้ สมัยก่อนคือคอนอีชั้นเด็ก..เด็ก มีขายหลายเจ้า แม้กระทั่งสามชาววังยังเอาดัดแปลงทำกินขาย               แล้วเรียกว่า "ขนมจีบชาววัง" ประดิดประดอยทำแข่งกันในวัง แล้วฝากคนออกมาขายแถวท่าช้าง วังหน้า ท่าช้างวังหลัง จนกระทั่งแถมพาหุรัด หน้าร้านขายทองแม่ทองใบสมัย 5-60 ปีก่อน ตอนอีชั้นเด็ก..เด็ก คุณหญิงย่าพาไปซื้อกินเป็นประจำ               ข้อแตกต่างระหว่าง        "ขนมจีบแต้จิ๋ว-กวางตุ้ง"                1. ใบเกี๊ยวห่อขนมจีบใบใหญ่ไม่ผสมสี        2. เนื้อขนมจีบแต้จิ๋วเป็นหมูล้วน แต่กวางตุ้งผสมกุ้ง        3. ซีอิ๊วเปรี้ยวที่เรียกว่า "จิ๊กโซว" เหมือนกัน แต่แต้จิ๋วจะโรยกระเทียมเจียว        4. ขนมจีบแต้จิ๋วจะแนบด้วยผักชี ผักกาดหอม แต่ของกวางตุ้งไม่มี

ห่อด้วยกระทงใบตองแห้ง               แล้วห่อกระดาษนสพ.สดซ้ำ               สำหรับอาเหลียง ขายขนมจีบแต้จิ๋วคนนี้ เข็นรถขายอยู่ถนนทรงวาด ไม่โยกย้ายไปไหน เข็นขายตั้งแต่หัวถนนตรงท่าน้ำราชวงศ์ ไปจนถึงท่าน้ำสวัสดี วัดเกาะ สัมพันธวงศ์               ขายขายมาตั้งแต่สมัยเตี่ยคือเมื่อประมาณเกือบร้อยปี               นักเลงกินขนมจีบก็รู้จักกันดี อยู่ไกล..ไกลยังไงก็ต้องขับรถมาซื้อ โดยถือเวลาที่อาเหลียงจะออกขายก็ตะวันตกดินไปแล้ว               ส่วนเวลาเลิกไม่แน่นอน ขายหมดเมื่ไหร่ก็เข็นรถกลับบ้านเมื่อนั้น               บ้านของอาเหลียงก็อยู่ใกล้กับรร.จีน "เผยอิง" โรงเรียนที่ผลิตเศรษฐีเชื้อสายมังกรมากมาย เจ้าสั้วรวยหมื่นล้าน..แสนล้านท่านหนึ่งคนรู้จักทั่วแผ่นดิน ท่านก็เคยอยู่ซอยเดียวกับอาเหลียง               บรรพบุรุษของท่านมาจากเมืองจีนเก็บขวดขาย               ..อาเหลียงมองเพื่อนบ้านผู้ร่ำรวยแล้วสะท้อนใจ บรรพบุรุษของอาเหลียง ทำไมไม่เก็บขวดขายก็ไม่รู้ ลูกหลานเลยต้องเข็นรถเข็นขายขนมจีบต่อไป..เข็นไปถึงชาติหน้า ก็คนจะรวยเจ้าค่ะ