ต้นตอ”ต้นกำเนิดอร่อยกว่า HK./แม่ช้อยนางรำ

โดย : แม่ช้อยนางรำ

ต้นตอ” บรรยากาศในร้าน อาหารอร่อย นั่งสบาย ราคาไม่แพง(จนน่าเกลียด)        ใคร..ชอบกินราดหน้าสไตล์ฮ่องกง        ใคร..ที่ชอบสตูลิ้น-สเต็กเนื้อไหหลำ        ใครคนนั้นจะต้องมากินที่นี่พลาดม่ายล่าย               ความจริง..ร้านต้นตอนนี้อีชั้นไม่ต้องเขียนแนะนำเจ้านาย               เพราะเป็นแฟนประจำกันมาสิบๆปี               ตั้งแต่อยู่ที่แถวสี่แยกวังหิน ซอยเสนานิคม บางเขน แล้วก็โยกย้ายมาอยู่ถนนรัชดาภิเษกแถวตรงข้ามศาลอาญา               แต่ต้องเขียนคราวนี้ ก็เพราะว่ากลัวว่าเจ้านายจะไปที่เก่า และจะสงสัยว่า ร้านหายไปไหน.. หาต้นตอไม่ได้ก็ไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่เขาย้ายร้าน มาเปิดใหม่ห่างจากร้านเดิมเพียงไม่กี่สิบเมตร               คือยังอยู่ริมถนนรัชดา แต่ไม่ใช่ตรงข้ามศาลายา               คราวนี้ย้ายมาอยู่ตรงข้ามสถานีใต้ดินลาดพร้าว               หรือเข้าใจง่ายๆก็คือมาที่ร้านเก่า แล้วขับตรงมาอีกซักหน่อย ดูเหมือนจะอยู่ใกล้กับ “ธนาคารกรุงเทพ” สาขารัชดานั้นแหละเจ้าค่ะ               เจ้านายก็จะเจอทั้งตอทั้งต้น               ส่วนเหตุผลที่ย้าย ก็ไม่ใช่เป็นติดค่าเช่าร้านเก่าอะไรหรอกนะ เจ้าค่ะ เป็นเพียงแต่ว่า               ร้านใหม่ใหญ่ขึ้น มีที่จอดรถมากขึ้น บริการทั่วถึงมากยิ่งขึ้น               คราวนี้เจ้านายจะได้ไม่บ่นหงุดหงิดว่า...หาที่จอดรถไม่ได้ร้านเล็กแคบเกินไป แต่บนทีไร ก็เจริญอาหารกินเกลี้ยงจานทุกที               ให้ทันได้อย่างนี้ซี...เจ้านาย

“เมนูบังคับ” สตูลิ้น..สเต็กเนื้อ..พ็อคชอปและราดหน้า        จะต้องอธิบายขยายความให้ท่านที่ยังไม่เคยเปิปอาหารร้านนี้ “ต้นตอ”..เป็นร้านขายสีมือของคนที่ชอบทำอาหารกวางตุ้ง กับอาหารไหหลำ รมทั้งอาหารไทย แบบที่เรียกว่า “อาลา คลาส”                คืออาหารจานเดียวทำ ง่าย..ง่าย แต่อร่อยยาก จะต้องมีฝีมือจริงจริง               ซึ้งสิ่งทั้งหมดนี้ ร้าน “ต้นตอ” มีครบ               และอาจจะมากกว่า ถ้าเจ้านายจะสั่งให้เป็น โดยไม่ต้องพึ่งเมนู               เพราะเป็นที่รู้กันในวงการของคนทำอาหารว่า               “อาหารอร่อย (ที่สุด) ของทุกร้านอยู่นอกรายการ”               แต่เอาในเมนูก่อนเพื่อลำลึกความหลัง ถ้าเจ้านายลืมสั่ง ราดหน้าแบบฮ่องกง..เป็นจานแรกที่ขอแนะนำมันอร่อยตั้งแต่ผัดเส้นหมี่ หรือเส้นใหญ่ให้กรอบนอกนุ่มใน อย่างที่คนกวางตุ้งเรียกว่า “วอกแฮ” คือจะต้องมีกลิ่นกระทะ ที่เจ้านายเคยคิดว่า..ผัดไหม้               แต่ไม่ใช่ คนจะผัดเส้นอย่างนี้ต้องมีฝีมือนอกจากนี้คือการหมักเนื้อวัว นุ่ม.นุ่ม รสชาตออกเค็ม..เค็ม หวาน..หวาน ตามด้วย คะน้าที่จะต้องใช้ก้านเคี้ยวกรอบ..กรอบ ถ้าใครชอบคะน้าฮ่องกงที่เรียกว่า “ไกหลาน” ก็ถามเขาว่าวันนี้มีอะปล่าว               แต่ส่วนใหญ่เค้าจะมีบริการ               ส่วนน้ำราดหน้าจะต้องเหนี่ยว..เหนี่ยว เคี่ยวเข้มข้น เป็นน้ำขลุกขลิกอร่อยจนขอดจานมหดจาน

“ หน้าร้าน อยู่เชิงสะพานรัชดา ตรงข้ามสถานีรถใต้ดินลาดพร้าว        เมนูอีกอย่าง.. สองอย่างที่ต้องสั่งมาคือ “สตูลิ้น” หรือ “สเต็กเนื้อสัน” เป็นแบบจีนไหหล่ำ ที่โด่งดังสมัยเมื่อ หกสิบปี แต่เดี๋ยวนี้กาคนทำเป็นยาก               พวกเด..พวกโต้ (หมายถึง อาเตี่ยอาม่า ภาษไหหลำ)ร่ำรวยจนยกเลิกกิจการมาตั้งโรงแรมม่านรูดดีกว่า หรือไม่ก็ทำห้างสรรพสินค้า โรงแรมดัง ร้านดังพวกไหหลำทั้งนั้น               ส่วนใครทีไม่ทานเนื้อ ก็ให้สั่งหมูแทน..พ๊อคชอปที่นี่อร่อยเหมือนพวกไหหลำทำ ทั้งที่มาใช่เป็นกุ๊กไหหลำ แต่เป็นคนไทยไหหลวม               ยังมีเมนูอร่อย..อร่อยของร้านนี้อีกเยอะ ทั้งอาหารไทย อาหารจีน และอาหารฝรั่ง โดยมีฝีมือเจ้าของร้านซึ่งเป็นอดีตพนักงาน “ไทยอินเตอร์”เป็นคนทำเอง               ร้านอร่อย..ร้านเก่งที่เจ้านายคงจำได้ โยกย้ายมาถึงสองครั้ง               แต่รับรองว่าจะไม่มีการย้ายครั้งที่สาม..สี่ เพราะลงหลักปักเสาคราวนี้เซ็นสัญญาว่า สิบปี               กว่าจะถึงวันนั้น เจ้านายคงแก่หงำเหงือก นอนให้ลูกหยอดข้าวหยอดน้ำอยู่ที่บ้านเพราะฉะนั้นมากินกันซะวันนี้เลยเป็น ไว..อีชั้นไปด้วยนะเจ้านาย